Page 14 - Gergemder Bülten Sayı 2

Yalnız yaşlıların yaşam kalitesinin arttırılabilmesi için kendi kararlarını verebilmelerine ve ge-
leceklerini kontrol edebilmelerine imkan sağlanmasına, fırsatlara daha fazla erişebilmelerine,
sosyal etkileşimlerinin ve günlük yaşam aktivitelerine katılımlarının arttırılmasına ihtiyaç var-
dır. Yaşlı bireyler için eğitim, sağlık ve istihdam olanaklarının yetersiz olması yaşam kalitesini
olumsuz etkilemektedir (Çam et al., 2021). Bu nedenle yalnız yaşlıların desteklenmesi ve yaşam
kalitelerinin arttırılması için yalnız yaşlılara yönelik politikaların ve hizmetlerin geliştirilmesi-
ne ihtiyaç vardır (Danış, 2009; Kılınc, 2019);
• Yaşlılara yönelik yaşam boyu eğitim faaliyetleri, tazelenme üniversiteleri gibi programların

sayısı ve niteliği arttırılmalıdır, özellikle yalnız yaşlıların bu programlara katılımı desteklen-
melidir. İlçeler ve köyler gibi kırsal bölgelerde de bu tür programlar açılmalı, projeler gelişti-
rilmelidir.
• Farklı sosyoekonomik düzeylere sahip bölgelerde yaşayan yalnız yaşlıların sorunlarına ve
ihtiyaçlarına, yaşam kalitesi algılarına ve bunu etkileyen faktörlere ilişkin durum tespiti yapa-
bilmek için daha ayrıntılı araştırmalara ihtiyaç vardır, ancak bu şekilde etkili programlar ve
hizmet modelleri geliştirilebilir.
• Yalnız yaşlıların bir araya gelmelerini, sorunlarını paylaşmalarını sağlayacak sosyal grup ça-
lışmalarının yürütüleceği yaşlı hizmet merkezleri oluşturulabilir. Yine bu merkezlerde özellik-

le kırsal bölgelerden şehir merkezine gelemeyen ancak düzenli takip edilmesi gereken yaşlılar
için tele sağlık hizmetleri sunulabilir.
• Yalnız yaşlıların nitelikli bakım hizmetlerine ulaşması yaşam kalitesiyle doğrudan ilişkilidir,
dolayısıyla bu bireyler için bakım sigortası uygulaması hayata geçirilebilir.
• Yalnız yaşlıların izole olmaması, kendilerini toplumdan dışlanmış hissetmemeleri için yaşlı-
lara yönelik hizmet merkezleri, yaşam merkezleri, gündüzlü bakım kurumları, sosyalleşmeyi
ve yeni ilişkiler kurmayı sağlayan kafeler, sivil toplum örgütleri gibi oluşumlar arttırılarak
yaşlı dostu kentler çoğaltılabilir.
• Yalnız yaşlıların gelir düzeyleri arttırılmalıdır, böylece toplumdaki kaynaklara daha fazla
erişebilirler, refahları ve yaşam kaliteleri artar.
• Yalnız yaşlılar için evden acil çağrı hizmeti, yaşlı rezidansı, hospis gibi yeni hizmetler hayata

geçirilebilir.

Kaynaklar
Aartsen, M., & Jylhä, M. (2011). Onset of loneliness in older adults: results of a 28 year prospe-
ctive study. European journal of ageing, 8, 31-38.
Ağırman, E., & Gençer, M. Z. (2017). Huzurevinde, evde ailesiyle ve yalnız yaşayan yaşlı birey-
lerde depresyon, yalnızlık hissi düzeylerinin karşılaştırılması. Çağdaş Tıp Dergisi, 7(3), 234-
240.
Ay, F., Akkaya, D., & Başıbüyük, G. Ö. (2019). Yaşam Kalitesinin Yalnızlık Üzerindeki Etkisi:

Antalya 60+ Tazelenme Üniversitesi Örneği. Cumhuriyet Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi
Sosyal Bilimler Dergisi, 43(2), 193-210.
Cacioppo, J. T., Cacioppo, S., Capitanio, J. P., & Cole, S. W. (2015). The neuroendocrinology of
social isolation. Annual review of psychology, 66, 733-767.

14