Page 26 - Gerhemder bülten 3
P. 26

GERİATRİK BİREYLERDE POLİFARMASİ


        İlerleyen yaş ile birlikte bireylerde saptanan hastalıkların sayısı artmak-
        tadır. Multimorbidite (2 veya daha fazla kronik hastalık) yaşlıların %60’
        dan fazlasını etkilemektedir (1). Multimorbidite tedavisi sağlık bakım
        hizmetleri açısından zorludur ve artmakta olan yaşlı nüfus ile birlikte
        gelecekte daha da zorlaşacağı tahmin edilmektedir (2). Multimordi-
        diteye yönelik tedavi yaklaşımları çok yönlüdür, yaşam tarzı değişik-
        liklerine (diyet ve fiziksel egzersiz vb) ek olarak farmakolojik tedaviyi
        içerir.  Multimorbiditesi olan bireyler, sıklıkla 5 veya daha fazla
        ilaç kullanımı olarak tanımlanan polifarmasi riski ile karşı kar-
        şıyadır (3). Genel olarak kabul edilmiş polifarmasi tanımlaması            Doç. Dr. Olgun Deniz
        mevcut değildir. Bu gerçek, Dünya Sağlık Örgütü’nün (WHO)                 Bursa Şehir Hastanesi
        yakın tarihli bir raporunda da kabul edilmiştir ve ‘Polifarmasi          İç Hastalıkları ve Geriatri
        birden fazla ilacın aynı anda kullanılmasıdır. Standart bir tanımı
        olmamakla birlikte polifarmasi sıklıkla beş veya daha fazla ilacın
        rutin kullanımı olarak tanımlanmaktadır. Buna hastanın kullandığı reçetesiz, reçeteli ve/veya geleneksel ve
        tamamlayıcı ilaçlar da dahildir.’ şeklinde ifade edilmiştir (4). On ve üzeri ilaç kullanımı ise hiperpolifarmasi
        olarak isimlendirilmiştir (3). Literatürde polifarmasi prevalansı çalışmanın yapıldığı sağlık ortamına ve bölge-
        ye, bireylerin yaş grubuna, kullanılmış olan polifarmasi tanımına bağlı olarak büyük farklılıklar göstermekle
        birlikte %4 ile %96,5 arasında değişmektedir (5,6). Onyedi Avrupa Ülkesi ve İsrail’de yapılan çok merkezli ke-
        sitsel bir veritabanı analizine göre toplumda yaşayan yaşlılarda polifarmasi prevelansı %26,3 ile %39,9 arasında
        saptanmıştır (7). Bu çalışmada ilaç kullanımının kişinin kendisi tarafından bildirildiği ve komorbiditesi olan
        çok sayıda yaşlı yetişkinin hariç tutulmuş olabileceği çalışmanın kısıtlılıkları arasındadır.
               Yakın zamanda polifarmasi tanımı; uygun polifarmasi ve uygunsuz polifarmasi olarak ayrılmıştır. Uy-
        gun polifarmasi, çok sayıda kronik hastalığı olan bir hastaya ilaç kullanımının optimize edildiği ve ilaçların
        mevcut en uygun şekilde kanıta dayalı olarak reçete edildiği durumlar olarak tanımlanır. Uygunsuz polifarma-
        si ise, ihtiyaç duyulan bir ilacın başlanmaması, endikasyonu olmayan bir ilacın kullanılması veya endikasyona
        uygun olmayan bir şekilde ilaç başlanması olarak tanımlanır. Yaşlı hastalarda güvenli ilaç tedavisinin başlan-
        ması için geliştirilmiş bir takım kriterler geliştirilmiştir. Bu kriterler; Beers Kriterleri, STOPP/START Kriterle-
        ri, PRISCUS Listesi, ACOVE Listesi, FORTA Listesidir (8-11). Ayrıca ülkemizde Akademik Geriatri Derneği
        bünyesinde oluşturulmuş olan TIME kriterleriyle Türkiye’ye özgü yaşlıda ilaç kullanım kriterleri oluşturulması
        hedeflenmiştir (12). Bu kriterler birbirlerinden farklılıklar göstermekle beraber amacı yaşlılarda belirli endi-
        kasyonlarda ilaç seçimleri, ilaçların doz ve tedavi süresi, ilaç-hastalık etkileşimi, ilaç-ilaç etkileşimi, alternatif
        tedavi seçenekleri gibi farklı tedavi yaklaşımlarını belirlemektir
               Polifarmasi geriatri pratiğinde çok önemli bir yeri olan kırılganlık ile ilişkilendirilmiştir. Kırılganlık
        yaşlı bireyde bağımlı olma halini artıran, bireyin kuvvetini ve dayanıklı olmasını azaltan, bireyi fiziksel, sosyal
        ve psikolojik boyutlarıyla güçsüzleştiren çok faktörlü bir sendromdur ve yakın zamanda yapılan çalışmalarda
        hem polifarmasi hem de hiper polifarmasi ile kırılganlık arasında güçlü ve çift yönlü bir ilişki bulunmuştur
        (13). Kırılgan yaşlılarda multimorbidite sıktır bu da polifarmasiye yol açmaktadır. Polifarmasi aynı zamanda
        fiziksel performansta düşme, hem planlı hem de plansız hastane yatışı, düşme, kognitif fonksiyonlarda azalma,
        beslenme bozukluğu ve ölüm ile ilişkilendirilmiştir (14).
               Tüm dünyada olduğu üzere ülkemizde de nüfus hızla yaşlanmakta ve polifarmasi çalışmaları son yıllar-
        da öncelik haline gelmektedir. Yaşlı bireylerde uygun ve uygunsuz polifarmasi ayrımı çok dikkatli yapılmalıdır.
        Bunun için yukarda bahsedilmiş olan ölçekler güvenli bir şekilde kullanılabilir. Tedavinin başarılı ve faydalı
        olabilmesi için kullanılan ilaç sayısının fazlalığı değil o hasta için uygunluğu önemlidir. Yeni bir ilaç tedavisi
        başlanırken veya hasta farklı sağlık ortamlarına geçtiğinde uygun polifarmasi dikkate alınmalıdır. Yaşlılarda


        26
   21   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31